AYRILIK VE KAVUŞMAK (130.)
Ben adımı kavuşmak koydum
Senin adın ise ayrılık olsun Sen benin yasaklarım oldun Ve kavuşamadığım vuslatım Sen benim yakınımda ki en uzağım Sensiz nice baharlar kışlar yaşadım Damarlarımda dolaşıyor sensizliğin Yokluğuna bir türlü alışamadım Onca zaman geçti bitmedi yüreğimde sevgin Gözlerimde kilitli kaldı gözlerin Damarlarımda kanın dudaklarımda tadın Ellerimde yokluğunun kelepçeleri Sensizliğin acısıyla kavruldum Sensiz kalmaktan yoruldum Sen bana sensizliği öğrettin Biliyorum dönmeyeceksin Sen benim en anlamlı şiirim Sana şiirlerimle eşlik ettim Geceler şahidimdir neler çektiğimi bilirler Seni görebilmek için Son bir umutla kapına geldim Senin eline can bulmuştu yüreğim Senin elinde can verdi Fatma Ayten Özgün |