YİNE COŞTU BU GÖNLÜM (214.)
Yine körkütük sarhoş oldum bu gece
Dördüncü cemre gibi düştün gönlüme Yine hasret korunda yandım bu gece Nasıl dayanacağım yokluğuna ben Kader seni ime lime edesim gelir kaderi Baharımı hazana döndürdün benim Sert bir rüzgar olup estin üstüme Gurbetin yollarını gösterdi bana Karşılık bulmayınca bu seven yürek Sözcükler bir bir acıya dönüştü Kalp sancısıyla ağlayan gözler Deryalarda birikip göle dönüştü Beni hararet bastı sabır taşım çatladı Hasretinden kuruyan bu aşığa gel su ver Tadı yok umutsuzca beklediğim sabahın O anda sığındığım tek bir güç var Allah’ım Fatma Ayten Özgün |