FİGAN 220.)
Giderken sen bana ne söz vermiştin
Ruhumu hicranda bırakıp gittin Umutlar tümüyle karardı söndü Yoluma güz oldu bütün baharlar Bende ki dertleri yüklersem eğer Ne gemi götürür ne trenler Dokunma yarama çek ellerini Paramparça oldu artık yaralar Ne kışlar baharlar geçti saymadım Hepsi mazi oldu anısı kaldı Ben benleyim artık girme arama Ateş olsan seni yakmayacağım En kahırlı günde dermanım olsan Altından taç olsan takmayacağım Gönlüm hasretinden kavrulsa inan Dönüp de yüzüne bakmayacağım Fatma Ayten Özgün |