SERAPTA VUSLAT
Bir bankta, çam ağaçlarının hışırtıları altında;
Rüzgar fısıldıyorsa seni bana Ahh nasıl karanlıktan bahsedeyim! Sustum! Ay gülümsemesiyle aydınlatırken zifiri karanlığı Sen doğmuşsun yalnızlığıma! Güneş utandı! Konuştuk Güldüm Ağladım Sessizce Geldin Gittin Gizlice Ah yalnızlık, hep sen gelene dek! |