BAZI ANLAR VARDIR Kİ
şimdi eski bir nihavent şarkısını
yüksek sesle söyler dudaklar yanaklar üşür yapraklarını döker kavaklar ya martılar kanatlarını açıp uçuşur bazı anlar vardır ki çığlık atmak geçse de içinden mırıldanarak söylersin yürek yangınlarını bazı anlar ise gülümsemeyi özlesen de yalnızlığına mekik çekersin biz ne zaman geceyle kucaklaşsak gündüzün hüznü çöker içimize mavala kuyruk sallar ufuk çizgileri sokağın düpedüz delileri bile halimize sayı kurar ağlar kesik yiyen biz eksik yapan siz sahi onların niye karnı ağrıyor |