KAYBOLMUŞSUN
İlk acı değil bu
Son da olmayacak Sevmenin ötesini görmek istemiştim sadece Aşkın... Evine dönmek isteyen bir meczup gibi Bulunduğum yerden de koptum Şimdi izler bırakıyorum kendime Yolumu bulmak için Su kenarlarına sözcükler Dağ başlarına ölümler Bir de öpücükler var. Dudaklarına hiç konduramadığım... Fakat damlalar siliyor izlerini yolumun Yüzünün coğrafyasına mülteci düşüyorum.. Daha büyük bir hüzne terk ediyor gözlerin beni İçi tonlarca dolu bir havuza düşer gibi Ah bir bulsam diyorum Gözlerinin ipek yolunu Kalkacağım, Yıkılmayacağım biliyorum ama, Daha bundan yıllarca evvel Küllerin savrulmuş senin de maviliklere Tıpkı benim gibi, kaybolmuşsun! Özlem SABA |