UNUTULMUŞLUĞUN YAŞI DAMLIYOR ARDIMDANbelkide her şey, suskunun elinden tutmuş, yürüyordu, eteklerim yaş, süpürüyorum yılların tozunu, elimden düşürüyorum, kara zindan acımı, kırk yıllık fincan, acılarım gibi tuz, biber sepeliyor, belkide sadece, suskunun ipini çekiyor, ben o ipin ucunda, sallanıyorum, bir insan kaç defa ölür, kaç defa sallanır, küçücük bir kız çocuğu gibi, bir ninninin elinden tutup… unutulmuşluğun yaşı, damlıyor, ardımdan, ardından… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |