Senden Öğrendim
Ben senden öğrendim sevdaya dair
Ne varsa. Aşkı da ayrılığı da Susmayı öğrendim Gözlerine her baktığımda Ve nefessiz kalmayı Ellerine dokunduğumda. Coşkun sel gibiydim belki deli bir rüzgar Koşmak istiyordum Avaz avaz bağırmak Duyun beni ağaçlar kuşlar Şahit ol gökyüzü Ben aşığım diye bağırmak istiyordum. Şimdi hayat, pişmanlıklarımı vuruyor Yüzüme Bir tokat gibi Sen bir ateşsin bense pervane Kanat cırptım ölümüne Yanıp yok olacağımı bile bile Teslim oldum Geceyi aydınlatan alevlerine...... Olsun dedim be. Yansın yüreğim seninle Sevdim Sevdikçe daha da yandım işte Kim bilir, aşk dediğin Yanmaktı belkide..... Dedim ya sevgili ben senden Öğrendim Sevdaya dair ne varsa Aşkı da ayrılığı da.... Ağlamayı öğrendim Yokluğunun ızdıraba dönüştüğü Zamanlarda Sensiz çaresiz kahırla Geçirdiğim günleri Unutmak istedim gözlerimi her Kapadığımda Gördüğüm yüzünü.... Dedim ya kahve gözlüm Ben senden öğrendim Sevdaya dair ne varsa..... Her nefeste, yeniden ölmeyi öğrendim Yokluğunda Kim bilir hercai gönlün şimdi Hangi baharlarda..... Unutma sevgili Elbet bir gün senin de bir vefasız Çıkar karşına Sende öğrenirsin Bana öğrettiğin ne varsa.... Hayat bir gün, yaptıklarını Vurur yüzüne Hataların esir eder seni Günahıyla sevabıyla Geçmişin bırakmaz yakanı Sakın unutma.... ...... Meryem Keskin...... .......02.01.2023....... |
Umarım güne de seçilir.
Ancak şiirde bazı yazım yanlışları dikkati çekti. ‘Rüzgar’ değil ‘rüzgâr’, ‘cırptım’ değil ‘çırptım’, ‘belkide’ değil ‘belki de’ olmalıydı.
Kıta sonlarındaki tüm noktalama işaretleri gereksiz kullanılmış. Mutlaka kıta sonlarına bolca koymak istiyorsanız da 4,5,6 gibi farklı farklı değil 3 nokta kullanın derim.
Saygılarımla.