Senden Öğrendim
Ben senden öğrendim sevdaya dair
Ne varsa. Aşkı da ayrılığı da... Susmayı öğrendim Gözlerine her baktığımda Ve nefessiz kalmayı Ellerine dokunduğumda... Coşkun sel gibiydim belki deli bir rüzgâr Koşmak istiyordum Avaz avaz bağırmak Duyun beni ağaçlar kuşlar Şahit ol gökyüzü Ben aşığım diye bağırmak istiyordum... Şimdi hayat, pişmanlıklarımı vuruyor Yüzüme Bir tokat gibi Sen bir ateş sin bense pervane Kanat çırptım ölümüne Yanıp yok olacağımı bile bile Teslim oldum Geceyi aydınlatan alevlerine... Olsun dedim be. Yansın yüreğim seninle Sevdim Sevdikçe daha da yandım işte Kim bilir, aşk dediğin Yanmaktı belkide... Dedim ya sevgili ben senden Öğrendim Sevdaya dair ne varsa Aşkı da ayrılığı da... Ağlamayı öğrendim Yokluğunun ızdıraba dönüştüğü Zamanlarda Sensiz çaresiz kahırla Geçirdiğim günleri Unutmak istedim gözlerimi her Kapadığımda Gördüğüm yüzünü... Dedim ya kahve gözlüm Ben senden öğrendim Sevdaya dair ne varsa... Her nefeste, yeniden ölmeyi öğrendim Yokluğunda Kim bilir hercai gönlün şimdi Hangi baharlar da... Unutma sevgili Elbet bir gün senin de bir vefasız Çıkar karşına Sende öğrenirsin Bana öğrettiğin ne varsa... Hayat bir gün, yaptıklarını Vurur yüzüne Hataların esir eder seni Günahıyla sevabıyla Geçmişin bırakmaz yakanı Sakın unutma... ...... Meryem Keskin...... .......02.01.2023....... |
Tüm ögrenilenler de vakti zamanı gelince unutuluyor.
Tebrik ediyorum. Güzeldi.
Selam ve Sevgilerimle...