BOZKIR DÜŞLERİM 3
Bizim oralarda toprak kokusu,
Demlenir çayırda kar, kış dinerken. Ana kuynundaki bitki örtüsü Uyanır uykudan bahar dönerken . Salkım söğütleri enseler toprak Rahmet bereketi ağuçlarında. O esmer bağrında çiçekler yumak Cümle börtü böcek avuçlarında. Binbir renk cümbüşü bozkır yokuşu Beyaz papatyalar baskın biçimde. Yamaçta koştukça çiğdem nakışı Yoksul çocukluğum ağlar içimde. Ağırdan, gıcılar kağnı sereni. Eski selefiydi demir devlerin. Türkü türkü gezer kilim deseni Süsler mahremini kerpiç evlerin. Kara lastiklerin kırtış izleri Yetişir ardımdan kıraç dağlarda. Madımak toplarken köylü kızları Bıraktım aklımı güzel çağlarda. Tepeden tırnağa yiter eşgâlim Tor deli beygirler kopar çehremde. Ateş güllerinde biter mecâlim Sahi köy kokusu tüter küfemde. Yürüdüm gurbeti sırtımdan küfem, Ufkumda dolaşık çıkmaz sokaklar. Küfemde birikti her yudum sitem. Taşır mı! Yükümü çıplak ayaklar. Annemin sinesi! Öksüz diyarım! Hep hâyâlimde kal! Çekme perdeni. Bozkır düşlerime âşiyân yârim! Uykumda gelirim çağırsan beni. |