ANNE
Anne ninnilerini,bir daha söyle bana
Gönlümün kırlarından, çiçek topladım sana. Dünyada varlığımı,baştan borçluyum sana Üzerimde hakkın çok, n’olur helal et bana. Hayatta bir çok şeyi,ilk sen öğrettin bana Zerre şüphe duymadım,evlat sevginden yana. Hasretin yüreğimde, hala kanayan yara Adını anıyorum, ne zaman düşsem dara. İçindeki sevgiyi,çoluk, çocuk dağıttın Hangimiz ağladıysak, sabrın ile avuttun. Sana olan duygular, sığmıyor hiç bir söze Senin olduğun yerde, dünya görünmez göze. Ayağına cenneti, sermiş yüce Yaradan Söz konusu yavrunsa, herşey çıkar aradan. Hayatta yaşadıkça, gölgen bize yetiyor O çınarın altında, senin sevgin yatıyor. Şu yalancı dünyada, gerçek ışığımsın sen Herkes terk etse bile, kalan aşığımsın sen. Kalbimde nefretleri, sevginle söktüm anne Bir gün değil ben her gün, elini öptüm anne. A. Kadir YALDIZKAYA |
Hepsinin eli öpülesi.
Tebrik ediyorum.
Selam ve Saygılarımla...