MÜLTECİ
savaş çocukları gibiyim,
kendi dramından başka bir şey düşünemeyen, boyna kendine acıyan, kendine yazgılı, savaş çocukları... kulağımda toplar patlayalı beri sağır ve dilsizdir yüreğim, duyamaz oldu kendi sesini... gözlerim mülteci bir çocuğun korkularını aksettiren kırık bir ayna şimdi, -hadi! bul korkularımda beni... -hadi! bul bulabilirsen ayna(m)da kendini... Özlem SABA |