Şehir yandı aşk oldu
Sustu artık fırtınalar, ne bir gölge ne bir iz var
Battı güneş, akşam oldu, yine yalnız kaldı duvar Geçti zaman, göçtü insan, yağdı yağmur, bitti nisan Gariplendi mimli dudak, aciz kaldı, durdu lisan Şehir yandı, şiir yaktı, kim gönlüne bakacaktı? Gözyaşları isyan etti, çağlar boyu aktı aktı Yazılmadı, okunmadı, hiç bir kalbe dokunmadı Yana yana küle döndü, aşk oldu nihayet adı Sükut etti boyun büktü, alem içre küçücüktü Hangi yana dönse aynı, cismi kendisine yüktü Evvel dedi, ahir dedi, gayrı hiçlik zahir dedi Sırra kadem bastı birgün, varlık şimdi mahir dedi H. |
Kutladım değerli kalemi, yazdıran yüreğini ve eserini
Nice güzel şiirlere yelken açman dileğiyle
Şiirle kal, sevgiyle kal, hoşça kal