Emmime Mektup
R. Mithat Yılmaz’a…
Şu cihanı onca mazlumun ahı Yakar dedim amma yakmadı emmi Temelinden çarpık yapının damı Çöker dedim amma çökmedi emmi Babadan mı miras bunca dert bize Taşımaz, yüklesem iki öküze Yokuşlardan sonra yolumuz düze Çıkar dedim amma çıkmadı emmi Serde binbir soru muhtaç çözüme Her bir cevap düşman sanki özüme Yıllar sonra belki talih yüzüme Bakar dedim amma bakmadı emmi Bir volkan sinemde bilmez dur durak Mızrağa ne gerek, oka ne gerek Kaç kez hançer yedi sevdadan yürek Bıkar dedim amma bıkmadı emmi Sordum, soruşturdum en son durağı Topladım ne varsa; tası, tarağı… Hayat deryasına ömür ırmağı Akar dedim amma akmadı emmi Vedat Yılmaz Elazığ / 2024 |
kutluyorum
selamlarımla