Vah Ömrüm Dedim
Yaş otuz, kırk derken elliyi aştı
Dalıp da maziye vah ömrüm dedim Takvimler sarardı, yapraklar düştü Dalıp da maziye vah ömrüm dedim Uzağı seçemem puslu görürüm Başımı efkârlı yaslı görürüm Durulmuş yüreğim uslu görürüm Dalıp da maziye vah ömrüm dedim Dilim peltekleşmiş haddi aşmıyor! Dolaşır dizlerim artık koşmuyor Çorak yüreğime cemre düşmüyor Dalıp da maziye vah ömrüm dedim Hayatın ne tadı ne tuzu kalmış Ne baharı kalmış ne yazı kalmış Silinmiş bir ömür az izi kalmış Dalıp da maziye vah ömrüm dedim Ne varsa hepsini koydum kantara Topladım çıkardım hep kalan dara Koskoca bir ömür sığdı satıra Dalıp da maziye vah ömrüm dedim Vedat Yılmaz Elazığ / 2024 |