Ey gönül, duy sesimi, aşkla dolu bu sözü,
Her nefeste gizlidir, hakikat alem özü
Bir an olsun ki dönme, bu kutlu ulvi yoldan,
Sende saklıdır Sen’lik,sarsın seni dört.koldan.

Her adımda bir sır var her demde sırlı bir ders,
Hakikate ermek mi , vuslatı bulmak heves.
Yollar yorgun kılsada,yok dinlenme zamanı
Ruhun aşkla yanarken, tükenir mi dermanı?

Deryada bir damlayım, bir tek zerreyim kumda,
Varlık âlemindeyken, faniyim ben aslında.
Aşka gelir ya "Hü" lar , aşkla bulur yokluğu,
Bulanık sudan kurtul, al deryada soluğu.

Ey aşkın kor nutfesi sensin öze hürriyet,
Gönüldeki gizli dert, olur zanna saadet.
Küller içinde yanar, hakikatin ateşi
Bir anlık fani âlem, ebediyet güneşi.

Her adımda bulurum benim Hakkın aşığı.
Karanlık ortasında, bulurum nur ışığı
O ışık ki Özünde kaydederde irada
O ışık ki, kalbime düşüp erer murada.

Aşk nuruyla kör olur gözüm görmez cihanı,
Bütün varlıklar sığar,olmayanı olanı.
Bırak aklı kenara, kalbin dinle bu defa,
Varlığın ne ki senin, aşk olmadan hep cefa

Neyler ki garip insan, Hakkın aşkı olmadan,
Ömür dediğin zahir,kalır bir toz ve duman.
Sığmaz dünya, gönlümün ummanı deryasına,
Her şey fani, yalnız aşk kalır kalır ten boyasında

Ey gönül! Tutuş aşkın kordan nar ateşinde,
Her dem varlık içinde yokluk bulunur sende.
Hakk’a giden bu yolda erir de geçer özün
Gönül ki yanar daim Hu olsun özün sözün.

Bakma zahiri dışa, kendine dön, için gör,
Her nefeste tecelli Hak ilmeği vuslat ör.
Aşk sarhoşu olmuşsun divane kalmış gönül,
Hak yolunda öter ya gülistanlarda bülbül.

Göz görmez belin bükük,ne zamana doğrulur
Varlık dediğin yalan, zaman ile yoğrulur.
Her adımda uzaklaş, kendi öz benliğinden,
Ölüm ayıracak ya ,teni sen senliğinde