SESSİZLİĞİN GÜFTESİ
Fecre yakın saatler dilimde bir terennüm,
Mısralar dile gelir açılırken ufuklar. Yıldızlar ışıl ışıl, yüzlerinde tebessüm Sessizliğin güftesi kirli sesleri paklar Yerler gökler rüyada neden ben uyanığım Alnım aydınlık lakin surette gün yanığım Kuyular gölgesinde duyulmuyor çığlığım Issızlığın koynunda gözyaşlarımı saklar. Aydınlansın semalar güneşim mi tutuldu? Ay asılı mı kaldı gökte mi unutuldu? Geceler viran oldu gündüze mi katıldı? Sonsuzluğun özlemi her an göğsümü yoklar. Nurlu şafaklar söksün boğsun karanlıkları Hunhar eller uzanıp kirletmesin akları Yakın olanlar gitsin getirsin uzakları Özlemim sona ersin kaybolsun tüm firaklar. Selma Çanakçıoğlu 3 Ekim 2024 |
benim için yine anlık yazı konusu,
yoksa ...
eyvallah.