Ben bülbül oldum gül bahçesinde
Güle bülbül gerekti etrafında döne
Gül anlamaz bülbülün ahvalinden
O her daim güvenir kokusuna rengine

Her sabah güneş vurunca üstüne
Süzülüp mis yayar nispet eder bülbüle
Düşünmez gelecek son baharı ,kışı
Baki sanar kendini küçümser bülbülün aşkını

Eyvah eder ilk yaprak dökümünde
Sağa sola bakınır ki bülbül nerde
Medet umar küçümsediği aşk’tan
Hala anlamaz, iyi ya da kötü her şey haktan

Düşer kar taneleri lapa lapa üstüne
Misi kalmamış , solmuştur rengide
Aklında yazdan kalma hayalleri
Kulağında çınlar şimdi bülbülün sesi

Yaz gelir tomurcuk filizlenir gül de
Dört gözle bekler bülbülü nerde
Aynı bülbül gelmez artık yanına
Gül her yıl uğrar işte böyle hüsrana

Değerini bilmeli sahipken sevginin
Kaybedilecekse ne anlamı kalır sevmenin
Bir bedeli olacak elbet kötülüğün ihanetin
İş işten geçince manası yoktur özür dilemenin…

02.07.2017 BaRuT