EKİLEN UMUTLAR
EKİLEN UMUTLAR
Bitti işte Eylül de bitti Ekim’e yetişmek için aceleci yapraklar sarardı tutunduğu dala veda ederek ayrılıyor birer birer öyle ki bir mevsim boyu şahitlik ettiği sevgi sözcükleri ayrılıkların hüzünlü rüzgârlarına bıraktı yerini ne zaman kirpiklerim ıslansa rüzgârdan olsa gerek der dugulanırım bir yara açılır bir dal kırılır bir boşluk doğar ve rüzgâr dokunur sararmış tenime dur gitme dese de Eylül Ekim’e serçeler fısıldar kulağıma umut et diye Ekim’de temkinli bekleyiş sonbaharın göçmen kuşlarla bitmek bilmeyen vedası nihayet son bulur bir yolculuk başlar bir tohum dikilir umuda ve uzunca bir bekleyiş va bahar gelir Ekim’de dikilen umutlar Nisan’da yeşerir sevgiyle barışa Efkan ÖTGÜN |