Farkında değilsin halen...

Son kez gördüğümde seni
Elim sende oynuyorduk
Rutubet kokan koridorlarında yetimhanenin

Gözlerinden okunuyordu terkedilmişliğine isyanın!

Yüksek ökçeleri gümüşten bir Medusa sabitlediğinde gözlerini ruhuna,
ölmedin aslında
...!
Benden ayrılıyor olmandı taş kesilme sebebin

Ve ben
Tamamlayamadım o günden sonra ruhumdaki azlığını
Seri Hercaisi olmamın tek sebebisin girdiğim hayatların!

Yokluğunda içine düştüğüm kaotizm, Amatem kasılmalarım
Günaşırı sıralı dozajlıyorken seni retinalarıma
Hangi tarafımdı solum algısızlığında
Kısadevre *ütülerle şokluyorum özlemini

İnadına daha da virajlanıyor o anlarda sana çıkan yollarım!

Farkında değilsin halen...

Dölümden olmayanlara,
her doğum sancıların iktidarsızlık lanetimdi
Senin özlemin cennetten çiçekler bahşederken bizsizlige
Genzimi yakan kükürt kokularıydı özlemimdeki cehennemden payıma düşen

Aşkın için terk ettiğim
Ve gamzene gizlediğim adım harfim (T) gülüşünün sihridir artık... Dev bir inanca çarmıh!

Son dileğimse;
Azlığa yükselen o nurlu lahitlerden ellibeşincisinde
Yastığı olsun başımın sarı başak tarlaları...

(Yıldıray Kızıltan)