Yaşatmaya çalışıyorum içimdeki çocuğu...
"Müştekisi olduğum,
sevdaların, kararı önceden verilmiş, ömür boyu yalnızlığa, mahkum edilmiş, suçlusuyum, sanırım... Kavramın, tutarsızlığı, kavramı karalamaya, ve veya yeni kararlar almaya, engelim mi... Yaş aldıkça, denklemlerimin bilinmeyen sayısı, azalsa da, bilemediklerimin, korkusu sarmalıyor bedenimi. Huzursuz bir beyin kaşıntısı, parçalıyor iyi niyetlerimi, bense, bunca zahmete rağmen, yaşatmaya çabalıyorum, içimdeki çocuğu... Aşk-a olan inancı ölmesin istiyorum. Ne gariptir ki, yaşatmaya çalıştığım, aşkların aksine, ben her seferinde, yine, yeniden, ölüyorum, kimsesizliğime... __şairşizofren__ (sahibini arayan gölge) |