Yamalı donla büyüyen çocuk değilim.
"Görüp,
görmediklerim, gör-e-me-dik-ler-im var benim. Beynim sindir-e-mediği, yanlış yapan, yanlış insan-sıların, siliyor siluetlerini, görmezden gelmekten bahis etmiyorum. Gerçekten görmüyorum... Belki de -benim- lanetim budur bilemiyorum. Bildiğim birşey varsa, benim, beynimde-ruhumda tek kullanımlık, ikinci şahıslar için. İkinci şansların adamı değilim. Doğrudur, bu yüzden kayıp etmişliklerim vardır, inkar etmem asla. Çekilip köşeme, çok seyrettim, beni kırdıktan sonra gidenlerin, amansız göz yaşlarını. Ve hiçte merhamet etmedim. Baştan uyarılan af edilmez! Yok hayır, seve-mi-yor değildim. -Lakin- yamalı donla büyüyen çocuk da değilim, bizde kırılan atılır... __şairşizofren__ (sahibini arayan gölge) |