UMAY İLE HASBİHAL

Umay
sus ve beni dinle
son zamanlarda
sol yanımda bir sızı başladı ki sorma gitsin
neden
niçin
bir türlü anlam veremediğim bir sızı

ne zaman adını ansam
cılız bir sesle
özlem diyor özlem
ve kahredercesine susuyor

biraz daha ileri gidip
ben onu çok özledim desem
şah damarım kırk yerinden çatlayarak kanıyor

Umay
biliyorsun
gerekçesiz çekip de gitti ya
o gün bugündür
kendi kararı diyor
ve ben saygı duyarak susuyorum

meğer susmak çözüm değilmiş ayrılıklara

farkında değilsin ama
şimdi kösnül bir buhranla
ateşler içinde kıvranıyorum

artık yaşamda
siyahtan başka bir renk yok sanıyorum
oysa
o gitmeden önce ne güzel renkler vardı hayatımda
her biri ayrı bir tonda

merak ediyorum da
acaba birileri güneşin önünü mü kapadı
neden bu dünya renksiz
ve bu kadar karanlık

gün boyu düşünüyor
ve minicik bir ışık bekliyorum
bazen sancılı bir düşle
gece oldu diyerek
başımı yasağa koyuyorum
sonra farkına varıyorum ki
benim dünyamı binbir renge boyayan oymuş Umay

tabi sen bilmiyorsun
o saatten sonra
gün ağarıncaya dek
ben yastığımla kavga ediyorum Umay

senden istirham ediyorum
ola ki bir gün karşılaşırsan
ona de ki
adam kan kaybından ölüyor
hadi inat etme de geri dön
son nefesini verirken
kavra ellerini
yalandan olsa bile
korkma
yanında ben varım
ben de seni seviyorum de bari

Efkan ÖTGÜN