Ağaçlar Yanmak için Yer DeğiştirirBir savaştı belki bu Belki de değildi Madalya kimliklerim Bir mahkeme kağıdıyla idamıma asıldı Savaştıklarım kaybettiklerim Çığrından çıkıp Güç gösterisine dönünce renk Takılı kaldı kınında kılıcım Ne büyük hezeyandı benim için Anlatamazdım Kaybetmiştim üstüste çoktan İki çiçeğimi Bir arımı En sevdiğim çınar babamı Oysa savaşmayıp Sevişmeyi yeğlerdim dudaklarıyla Ok olup yok olmuştu ağızları öpemedim Hiçkimsenin yokluğunda Asılı kalan bedenime Solumda tek dikili kalan anamın Sitem sesi yükselip durdu Duyamayacak kadar sağırlaştığımı Göremeyecek kadar kördü sevdası Biçimimi Susuşumu sorguladıkça Tekrar tekrar öldüm Ölü susuyla sustum Yüzümde sessizlikten sürgün Bir tebessüm vardı anama Şehire yabancı Dünyaya misafirdim artık Ağaçlar yanmak için yer değiştirirdi Bunu ona diyemezdim Gitmiyordu ayaklarım Sessizce seyrederek ölen yerlerimi Susmaya susayarak duruşumu Anlatamazdım Kapımdan ayrılmadan esen Sonbaharın rüzgarıydı bu Sararmış bir ağaç gibi Öylece dikilip Yapraklarımı tek tek yele veriyordum Hafif bir soğukluk bırakarak tenimde Silkeliyor eylül beni Diyemezdim Sarı dallar çiçek açmazdı Biliyordum elbet ben de Savurduğum kül yanıklarımı Anlatamazdım 8 saniyelik ömre Yirmi bir gram ruhumla Sığamayıp Kimsenin ruhuna işleyememiş benliğimi Anlamsızlıkta kaybettiğimi Anlatamazdım İki gitmişti Eldeki bir ikiyi getirmezdi Birde gidiyordu göz göre göre Kıpırdamıyordum Elimde sıkılı duruyordu çünkü Merhametim Ve kahrolası vicdanım Kan aksa da avuçlarımdan İnadımdı bırakamazdım Gecelerimi Gündüzlerimi Beni Titreterek Bitirmişti her şeyi sonbahar Kökümden vurulana dek Duruşumu bozamazdım Sadece yanmak için yer değiştirirdi Kurumuş ağaçlar Kış köküme oturduğunda Varlığımı bulunmaz edip Gidecektim yanmaya Diyemedim anama Anlatamazdım Gün sayan kıvılcımdı artık ... _beyhude |
Onlar kendilerini buzla da yakar yıldızla da vs
külden doğmayı kafaya koymuşsa
Hem iyidir yanmak dip iyidir
Yan gitsin....