Ey yılların yorgun eylülü
Dilim lâl olmuş çöllerin içinde
Kupkuru bir vahada düşmüşüm
Dildesin gönüldesin yaredesin
İpek mendile işlenmiş bir güldesin
Yılları yakan rengine inat
Avuçlarımın içinde kanar yalnızlık
Bir damladır yıllar hep seni anar

Ey yılların yorgun eylülü
Her geceden akar sana yollar
Hüzün geçince hep seni arar
Dağlar taşlar binlere gebe feryat
Hangi yeni dünya sendedir
Hangi göz sende ilk ışık
Gergef gergef bir dudak
Bir isim yıldız yıldız gökte
Fısıltı fısıltı büyüyen bir damla

Ey yılların yorgun eylülü
Leyladasın Şirindesin
Yıllar önce bırakılan bir eldesin
Hazana dönmüş bahçeler gibi
Yolların hep dikene düşmüş
Alınyazısı hep ayrılığa tarûmar
Dildesin gönüldesin yaredesin
İpek mendile işlenmiş bir güldesin
Kalbe düşmüş bir çiğ tanesindesin.



(Ey yılların yorgun eylülü sende gözlerini açan bir damla içindir bu şiir)
23 Eylül 24.00