ZAMAN DURSA!..
Gönlümü kış sardı, gama büründüm,
Kader hüküm koydu; ölmeden öldüm. Baharı tez geçen güzlere döndüm, Goncam güle dönse; bahtım açmıyor. İzleri silindi güzel yılların, Çıkışı tümseğe vardı yolların. Dünya hâli budur işte kulların, Ay dahi darıldı, ışık saçmıyor. Gözümde denizler sanki kara göl, Rengârenk bahçeler şimdi birer çöl. Şeytanlık her yerde döl veriyor döl, Nur çekildi, gözler vakti seçmiyor. Bazen özlesem de geçmiş zamanı, Hüzün getiriyor âhı, amanı. Arasam var mıdır derdin dermanı? Zamanın hükmüne sözüm geçmiyor. Nolur zaman dursa bir vakte kadar, Ömrüme yazılsa yeniden kader. Belki hakîm bozar "yenilensin" der, Adâlet terzisi düzgün biçmiyor... 14.05.2019 Fatih-İST. Enver Özçağlayan |