KAPALI KAPILARKapalı kalmış kapılar öyle çok üzer beni, Maziye duyduğum özlem gözlerimden dökülür. Anılar çıkar kapıya şöyle bir süzer beni, Sitem edip uzaklaşır, ciğerlerim sökülür. Yakar içimi derinden o yılların özlemi Bir yanık kokusu sarar sanki bütün âlemi Çıkıp gelir hatıralar, tutar bir bir elimi Çağrılmayan anıların boyunları bükülür. Hatırlanmayı beklerken ardında kapıların, Tozlu zaman üzerine çöker hatıraların, Tanıdık bir ses beklerler, "geldim işte, uyanın"! Bilmezler ki anıların sahipleri de ölür... Nuriye Akyol 16/6/2022 Görsel alıntıdır |