ETMEDİM
Duydukların gördüklerin ne ise yalan, etmedim
Bir başkasına gönlümü kaptırmadım, etmedim Zaten garip öksüzüm neyleyim yaban elde Alnıma dayanan kurşunu geri çevirmedim elde Zülüm ettim kendi kendime, etmedim sana Seni bensiz aşksız bırakmadım,etmedim Ey ay kadar derin sevdası yasaklı tuzağım Bizi bizden eden zalimin zülmettiği toprak. Dost mu kaldı etrafım olmuş hep düşman, Senin dostluğuna sevgine etmedim, ihanet Makamım varlığım ve yokluğum üsütünde, Kul hakkında gözüm yoktur bir ekmeğinde, Sen bana cennetsin sensizlik cehennem Karanlıkta ışık aramak gibidir sensizlik. Senin yoluğunu fırsat bilip, etmedim sana kötülük, Yokluğunda sana yine muhtaçtı gönül, Zehiri kattılar ekmeğimize, aşımıza ,tuza Kalleşlik vardı zaten dünya malında, Sen arakanı dönüp gidiyor olsan da Suçu yine kendimde ararım etmedim sana zülüm. Aslıhan DÖNMEZ |
Dizleriniz, insanın ruhunun derinliklerinde yankılanan bir sadakat ve pişmanlık ağı gibi. Onun sözünün içindeki içtenlik, sevginin ve vicdanın en saf hallerini hissettiriyor. "Etmedim" diye tekrarlanan bu güçlü savunma, içsel bir hesaplaşmanın ve kırılmayan bağlılığın sessiz çığlığı gibi yankılanıyor. Sevginizin yetersizliği ve kaybının getirdiği acı, ruhumuza dokunuyor. Böylesine derin bir dille bu kadar yalın ve içten anlatabilmek, şiirinizin gücünü gösteriyor.
Kaleminiz daim olsun
Sevgi ve saygılarımla