Yakınma....
Gönlünde bır ıslık çağıldar
Fanustan bir irkilişe Vedâ edilmiş bir yorgunluk basar hücrelerime S/ezgin bir son/bahar dökülmüşlüğünde kapıları İçimin ayazında yaprakları Sırlar k/ağıt kahrederken Karanlık bir gözenekte mikroplar çoğalır Kuşların yakınmalarına Gökyüzü buğultuluyken cam kenarlarında İnsanlara kurtçuklar mı girmiş anne Neden sessizlikte kül olur kaşları Neden güleçtir yüzler yüzsüzlükle yad ederken kendini Nasıl da uyuyor bir oyun kemiklerde Neye sebep ölüm hoşuna gider bir kuklanın Ve çaresizliğinde Oynatamazken kalbini Tam orta yerinden kırılırken hani Sukut ile boğuşurken Kara kışa bir mevsim dizilir nasılsa Gebeyken bir şiire daha Bir kundak bağlanır yaşı vaveylâ tutmayan Bir ıslık daha vurulur belki kalplere Mavi bir günah ağlıyor kefen bezine Bir kıble belki gülüyordur avuçiçine Kalburüstü bir zamanda Huzurda kaktüs tutarken güneşler Düşünüyorum seni Belki dikenler sarılıyken sevdamıza Kimbilir aşık olmak taç vurmasa da olurdu Daha çok şiire vurulmak için Çünkü şarkılar okunurken Efradı bakır yünlü s/aklayışlar düşerken payımıza Asumanlara düşen kır çiçekleri değiliz Toplasınlar bizi periler Yıpranıp oyuk oyuncaklarımızla bizi toprağa koysunlar bizi Güneşe uzanmalıyız sokakları boşluktayken D/oldursunlar bizi lâdayken gözenekler Tomurcuk tutmuş sevgiler birikirken çakmaklarda Havası sönmüş bir kül dumanına borçluyken Kavgalar elvedâya nasıl dikizlerken gözünü Elvedalar özleme nasıl düşlerse sözleriyle Uyan diye bir harfin mizanında raks eden gözleriyle Gezgin imgeler... |