E L İ FDünya denen mekânda kalmamışken hevesim Gelişiyle geriye döndürdü beni Elif İnce ince bir alev bu son hazan son mevsim Yağmur oldu üstüme söndürdü beni Elif Gündüzün bitişini gece takip ederken Uskurumuz kırılmış sürüklenip giderken İşte tam da o anda ümitler bitti derken Sonsuzluk sefinemden indirdi beni Elif Eğdim sarı başağı tırpanın insafına Yeniden kattı beni yeşil ekin safına Doludizgin hayladım kırk beşlik tarafına Adeta küheylana bindirdi beni Elif Bir hayal etrafında fırıl fırıl döndürdü Efsunlu bakışlarla dertlerimi dindirdi Yolumdan alıkoyup salıncağa bindirdi Ellerimden tutarak kandırdı beni Elif 1309/2025 - İ.ANİK |