Eğer bir ben çıksa kapıdan dışarıya, hangi sureti yakalar aynalar
Tersi düzlüğe sürmeli, simetrik acılar daima ikiye katlanır
Çerçevesini ışıkların oynadığı her oyukta gizli siyah simalar
Önündeki cismani, üstünden taşar ağır ruhani ve karalamalar
Ah şeffaf yansımalar, suda olan camda olan hani edebiye kağıttan.
Köstek diye atar her adımı, öyleyse takılmalı ayaklar bağından.
Ve ilk kareden bir portre asılır dudaklarına, çivi midir çakılan.
Arka ötesinde bir siyah duvar, sanki zaman kamburunda sayıklar.
Baş aşağı el yukarı manzarasında, saat büken bel ve kemik kemik dakikalar.
Batanlar daima sarkan bir sayaç tutar, bu kaçıncı doğuşa atılmak.
Yönü çevirmedi sabit, beden çekiminde ramaklık belirir yansıma,
Ah katı aynalar, çehrede olan gözde olan hani şaire kıtaları saklayan.