Ben maf oldum!
Aşka özlem çektiren acımasız yıllarım!
Beni vuslata, hasrete bıraktılar, sonun da! Döktü yapraklarınıı umut oldu dallarım! Hazan oldum, kış oldum, ilk sevdamın sonun da! Alemleri dolaştım hayallere gidip de! Yüreğimi küstürdün ölesiye sevip te! Ateşlere atıldım derya deniz deyip de! Duman oldum, kül oldum, İlk sevdamın sonun da! Yazılanları sil diye, gönlündeki defterden! O kadar minnet ettim ses gelmedi kaderden! Hüsran karşı kurşunlarıyla vurulup birkaç yerimden! Toprak oldum, taş oldum iik sevdamın sonun da! Dinçer Dayı |