İSMAİL'İNİMİSMAİL’İNİM Askin güneşi gönlümde kavurdukca kavurmuş Cehenneme cevirmis günahkâr bedenimi Yangın yeri desen değil cehennem desen değil Beden bedenlikden bense benlikden çıkmamış Yanmak desen yanmıyor sönmek desen sönmüyor Dünyam ise durmuş dönmek bilmiyor Ah gönlümün güneşi yakacaksan yak Ben hazırım Senle yanmaya Toz duman olmaya Goz pınarım da yaş kalmadı Gel feryadıma gel can Gel canıma can olmaya gel Sen olmadan ha yaşamış bu beden ha yaşamamış Gel tut elimden gönlüme gir sirlandir bu bedeni Tenin tenimde can olsun ruhunda ruhumda Ruh Ben and ictim sensiz olmayacağıma Sensiz nefes almayacağıma Ve Ben sen olmaya adanmış İsmail’inim |