* Güz yapraklarıdır dökülen saçlarıma *
* Yollardır ağlayan halime *
* Yine şarkılardır yasımı tutan *
* Bu son şiirdir sana ayrılıktan *
* Gidin ...gidin artık dost acılarım *

Bu eylülde beklerken büyük bir müjdeyle
Gelmedin ya
Yine gözlerim eylül gibi bakıyor
Ağlıyorsa bulutlar, suçu ne gözlerimin ?
Diyorlar ki ; ’ sonu geldi dünyanın ’
Gelsin, ne çıkar ; ömrün sefa bulmamış ki
Eylül’e şarkı söyleyecek ses kaldı mı
Her kışım dondurdu, ayazlara mahkum
Bir yaz mevsimi ateşinde pişiyor ciğerlerim
Yeniden gelirsem bu dünyaya, söz veriyorum
Dört mevsim ben olurum
Saçlarım eylül rüzgarı esintisinde
Gözlerimde baharın en güzel yeşilleri
Kış mevsimi olunca
Uyurum masallarla
Ağustos güneşi olurdum, yakanları kavurmaya

İşte sana bu mektubumu yazarken
Bir şarkı duydum açık penceremden
Hiç susturamadım yaşlarımı
Bu şarkıyı sana gönderiyorum
’Nerde Sevdiklerim Hani Sevenler ’
Diyor Tatlıses
Nice zamandır duyamıyorum sesini
İşte yine ağrılar kol geziyor başım üstünde

Sona erecek mi
Hasret mektuplarımız
Bitecekmi bize de
Ayrılık akşamları
Şu an yarım bıraksam bu mektubumu
Sitem etmezsin değil mi
Görmüyor gözlerim satırları
Yağmur bulutları öylesine yoğun ki
Eylül gibi gözlerim

Günay Koçak

2. 09. 2024