İçimde Eylül SevgisiDoğanın süsüsün renklerin canlı Yeşilin sarıya döndüğü ansın Gönlüm seni bekler , çok heyecanlı Bırak seni erken gelemez sansın. Aşık sitem eder , aslında nazdır Dökülen yaprağı kendinden sanır Her sevinci senden aldığı hazdır Nerde görse seni yelinden tanır Eylül , bereketin doldu her yana Baraklı üzümü , keklik armudu Kavunun karpuzun yarar her cana Bütün çiftçi sana bağlar umudu Sebzede , meyvede ,tarlada sensin Nere baksam seni görür gibiyim Seven her gönüle sanki desensin Kendime bir zaman sorar gibiyim Vahdet-i Can sever Eylül Ayı’nı Sabahları ayaz , akşamı serin Çam , gürgen , meşeyi bir de kayını Sarsın tüm doğayı Eylül’e verin. Vahdet-i Can ( VAHDET ÇİL ) |