Akşam esen rüzgarda titrerdi içlerimiz
Acımasız esmişti,savruldu saçlarımız
Bizi bizden ayıran inatçı hiçlerimiz
Kaşınan yaraları yeniden yoluyorsun.

Mutlu geçen geceler, aydınlık yüzün gibi
Bir solukta içtiğim,içimde sızın gibi
Olmuyor şu sabahlar,çekilmez nazın gibi
Aşınan yürekleri alıp da geliyorsun.

Karamsar havaların bulurduk çaresini
Hep beyaza boyardık,silerek karasını
Sevgimizle çözmüştük bu yürek yarasını
Yaşanan anıları maziden buluyorsun.

İçimizde duyalım,sevincin sırasıdır
İki gönlün küsmesi yalnızlık arasıdır
Özlemin gözyaşları,sevginin darasıdır
Üşenen gönüllerden ben bezdim,biliyorsun

Dört nala geçen zaman hangi ödül yarışı?
Elbet bir gün gelecek bu vedanın barışı
Yeter bana sevginin yüzündeki duruşu
Düşünen şu aklımı başımdan alıyorsun.
Vahdet-i Can ( VAHDET ÇİL)
Amasya,26.10.2017