Azize, Dinle! Ben de talazında kaldım bu çağın, Aklımı satarak ödedim, İcrasını üç şimşir kaşığın. Ve dayanamadım gözüne çivi sokulup göğe salınınca güvercin. Bir dala konamayınca, Uçmanın zül geldiğini öğrendim. Ah, keşke biraz da yenmeyi bilseydim, Ürkmeseydim kuş gibi, gölgesinden korkağın Ya da şaşırmamayı kemiğin ısrarla istediğine, Kendine dayanmasını kemik saplı bıçağın...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yen şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yen şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
İşte serbest şiir hitap eden yüklemleri sağlam vurucu birbirine bağlı kıtalar orijinal betimler aşırı boğucu imgelerden uzak anlaşılır aynı zamanda da edebi değeri yüksek tebrik ediyorum hanım kardeşimi
Anlamca derin ve ve anlamca uzun böylesi (kısa) şiirlerde dağılınca insan, zor oluyor toplamak dağılqn kısımlarını kendinin. Ama gönüllüyüz şiirin bu büyüsüne. Lakin biraz daha kalmalı bu kelamda. Ve kaldıkça dönüp dayıyor şiirin finalini kendine. Kalemin yetisine selam ve tebriğimle.
Sevgili Güney, Yorumunuz çok değerliydi çok teşekkür ederim. Kalbim ne emir buyuruyorsa yazıyorum, duygu aracısız ulaşıyor size. Ve mutluyum bunu hissedisinize . Selamlar