tedirgin ruh halini besliyor gecenin gözleri vakitse cızırtılı sanrıları tohumlamış tavlanmış zihne tırpanla biçer gibi biçiyor umudun yeşillenen yerlerini
ömür dediğinse bütünlüğünü yitirmiş parça parça saçılmış ortaya gecenin kudreti yetmiyor artık yorgun argın yolların bitkinliğini kuşanmış ağaçlara heyhat! dal kıpırdamıyor yaprak hışırdamıyor
herkesten her şeyden soyutlanmış kalbimin içinde keder soytarıları sazsız sözsüz ayaklanmış yürüyorlar ateş ve dumanı içmiş ruhumsa ah! boşluğa mahkum ne varsa silip süpürüp götürmüş zaman duygularımı hislerimi sevdiklerimi hatıralarımı
uğursuz bir göz bırakmış üstüme ne yana dönsem oradan incitiyor canım vakitsiz doğan bebeğin ince damarlarından çekilen kan gibi çekiliyorum yokluğa
çırpınma uğraşma ruhum yanı başımda hazır ve nazır oturan taze açmış bir gelincik gibi ölüm
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
GELİNCİK şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
GELİNCİK şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Ölüm
Son nefesini verirken
Yine
Enerjisi
Bitmemişti azrailin
Tanrıdan
Bedava aldığı
Tırpanları
Sallıyordu boşluğa
Bense
Kapılmıştım hep
düşlerde
Sarhoşluğa..
Acaba ölümü kim prenses yapacak
Harika eserine gelsin üstadım