İki eksik kırk fazla...
İçime sinmeyen bir şiir olsa da manalarla boğuşmaktan yorgun düştüm
topu size atıyorum, ister vurun ister kesip atın.

Zaman insana düşsel bir sinematografi
Rabbin ol dediği...
Ân-ı yekte, her şey başladı ve bitti
İmtihan dedikleri, ontolojik epistemoloji
Kaderse yalnız cahile numeroloji
...

Kimimiz sidik kokan sokaklara tayin edildi
Kiminizse maun yalılara, amberli saraylara
Kaderdendi belki...
Aşkı çıkmaz sokaklarda hiç aramadı Avni,
Şeyhzade Mustafayı katleden o pireli tilki
Hırsından kördü, aksini bile düşünemedi

Neticede bilemezdik ki
Rabbin rengarenk tuvallerinde
Kimin ruhu hangi renkteydi?
Sorsak yok dediler kast sistemi
Her koyun bacağından kendi...
Fakat demediler, bacak tümden ırsi...

Hepimize öğrettiler ilk günahı, ilk tehçiri...
Dediler vardır her şeyin bir eciri
Doyurursan yetimi, vardır ecelin bile tecili
Fakat yoktur şeytanların lamı cimi...
...

Neyse hikaye çok uzun, yine de hemen bitti
Biz hala idrak edemedik, şeytanlar cehenneme gitti
Ân-ı yekte, kum durdu saat tükendi
ve Rab bizsiz ya da bizle belki
Daha nice filmler çekti...