.
.
.
bir şiir olmalı , mutluluğu anlatan
sevgiyi, aşkı, vefayı da
her satırında onunla birlikte
yaşamdan yana her şey, önce griye
sonra siyaha dönüşmeli
mevsimler de değişmeli ansızın
usul usul tüm sesler uzaklaşmalı belki
o şiirin orta yerinde zaman durmalı
hiç de bilinmedik bir yerlerde
yalnızca o an olmalı yeniden yaşanacak

el ele, göz göze
buz gibi bir akşam üstü
gün batımının turuncu rengine dalıp giderken
ufuk çizgisinde onunla birlikte
umutlar da yeşermeli

alıp götürmeli o çok uzak iklimlere
hafif bir sızı gibi derin bir yaradan
küllenmiş bir aşkı anlatan
bir rüzgarın şarkısını dinlerken
unutulmuş her ne varsa
anımsanmalı her anı da

gülümsemeli işte o an
sımsıcak bir yüreği
yeniden sarmalı yüreğinle
derin de olsa o yara
yine de mutluluğu o anlarda yeniden bulmalı

ne o yara kapanır yürekte
ne de o anılar asla unutulmaz bilirsin
ne de o şiiri yazmadan duramazsın sen de

belki zamanla hafif bir esinti
bir rüzgar ya da, belki bir gün batımında
turuncu bulutlara karışan bir akşam üstü
beklenmedik bir başka şiir gibi
yeniden gülümsemeli
bütün yaşanmışlıklara
ve, o mutlu anılara

hayal de olsa
o mevsim ve o an
madem ki, en ölümsüz gerçekti yürek te
yaşanır zaman zaman o mutlu anlar
zamansız, mekansızca o şiir ile birlikte ..




Mert YIGITCAN
maltepe / istanbul 06 eylül 2008 17:23