Bir Şiir Olmalı
.
. . bir şiir olmalı , mutluluğu anlatan sevgiyi, aşkı, vefayı da her satırında onunla birlikte yaşamdan yana her şey, önce griye sonra siyaha dönüşmeli mevsimler de değişmeli ansızın usul usul tüm sesler uzaklaşmalı belki o şiirin orta yerinde zaman durmalı hiç de bilinmedik bir yerlerde yalnızca o an olmalı yeniden yaşanacak el ele, göz göze buz gibi bir akşam üstü gün batımının turuncu rengine dalıp giderken ufuk çizgisinde onunla birlikte umutlar da yeşermeli alıp götürmeli o çok uzak iklimlere hafif bir sızı gibi derin bir yaradan küllenmiş bir aşkı anlatan bir rüzgarın şarkısını dinlerken unutulmuş her ne varsa anımsanmalı her anı da gülümsemeli işte o an sımsıcak bir yüreği yeniden sarmalı yüreğinle derin de olsa o yara yine de mutluluğu o anlarda yeniden bulmalı ne o yara kapanır yürekte ne de o anılar asla unutulmaz bilirsin ne de o şiiri yazmadan duramazsın sen de belki zamanla hafif bir esinti bir rüzgar ya da, belki bir gün batımında turuncu bulutlara karışan bir akşam üstü beklenmedik bir başka şiir gibi yeniden gülümsemeli bütün yaşanmışlıklara ve, o mutlu anılara hayal de olsa o mevsim ve o an madem ki, en ölümsüz gerçekti yürek te yaşanır zaman zaman o mutlu anlar zamansız, mekansızca o şiir ile birlikte .. Mert YIGITCAN maltepe / istanbul 06 eylül 2008 17:23 |
sevgiyi, aşkı, vefayı da
her satırında onunla birlikte
Şiirler keşke hep mutluluktan yazılsaydı...
Maalesef olmuyor arkadaş değilmi?
Mutluluk hüzün kadar yakışmadı şiirlere tıpkı yüreklere olduğu gibi...
Güzel bir eser okudum...
Tebrikler arkadaşım...