AŞIK-I CANDAN BENİM
AŞK’A DAİR İsimli Şiire Cevaben.)
AŞIK-I CANDAN BENİM Ne hayâl ne de rüya! Sırrın sırrına erip, Aşk denilen esrarı, aralayan can benim. Kılınç yarası geçer, ok yarası kapanır, Aşkın nârında yanan, sine-i püryan benim. Ne dünyanın tasası ne ölümün husası, Gayrısından soyunan, hepsinden üryan benim. Sadakati kalbime, yâr eliyle işledi, Şekten, şüpheden ırak, daim hüsn-ü zan benim. İster bahar ister yaz, her mevsimin deminde, Sevginin zirvesinde, gönülde sultan benim. Güneş gibi, ay gibi, ruhumda inşirahı, Bir lâhza görmeyince, karanlık zindan benim. Seven kuluna Hüdâ, cennetinde yer verir, Sevgilinin kalbine, verdiği lisan benim. Deli eden hâl onda, hüküm veren kâl onda, Kalbinin derununda, âşık-ı nihan benim. Yayı alsa eline, oku salsa kalbime, Yâr okunu tatmaya, bin defa kurban benim. Canan ile yan yana, gayrısı öte yana, Bu sevdayı tartmaya, kâmil-i mizan benim. Ferasetle bakanlar, hâlimi ancak anlar, Nur’dan duru simaya, beyzaya hayran benim. Dermanı isteyen kim? Âşık hoşnut derdinden, Bir Aslı’nın uğruna, yer ile yeksan benim. “Us”lu olmak iş midir? Yeğ olan deli olmak, Mecnun gibi çöllerde, akıldan noksan benim. Hicrânın acısıyla, gözyaşı dökmek ne ki? Sevda dolu gözlerde, yaş yerine kan benim. Kalem ellerin olsun, kelâm dillerin olsun, Aşk-ı masumaneye, âşık-ı candan benim. Başka bir yâr beklemem, derdime ’em’ istemem, Cananın sinesinde, ol sırra âyan benim!.. YAŞAR ÖZKAN Salihli 28 Mart 2018 |