HALİMİZ
HALİMİZ
Harmanda bir saman öbeği gibi, Etrafa saçılır ümidim benim. Rusların matruşka bebeği gibi, Git gide küçülür ümidim benim. Evimin günlerce ışığı olmaz, Soframın çatalı kaşığı olmaz, Minicik yavrumun beşiği olmaz, Kadehte içilir ümidim benim. Yıllardır varımı yoğa eklerim, Yarıya denk gelsin diye beklerim, Peş peşe solarken, kır çiçeklerim, Ot gibi biçilir ümidim benim. Kul hakkı yiyenler, azıma kızar, Okumuş cahiller, yazıma kızar, Maskeli yüzsüzler, yüzüme kızar, Beynimden sökülür ümidim benim. Şeftali isterim, erik verirler, Tavuğun yerine ferik verirler, Domates satanlar çürük verirler, Toprağa kakılır ümidim benim. Bisiklet alırım, sırı dökülür, Bismillah demeden farı sökülür, İki kez dönünce teker bükülür, Arsıza takılır, ümidim benim. Temmuzda girdiğim sular buz olur, Çayıma attığım şeker tuz olur, Bana yokuş olan, ele düz olur, Yerlere çakılır ümidim benim. Camiye koyduğum terlik çalınır, Hırsızı bulurum, bana alınır, Böyle bir dünyada nasıl kalınır? Ateşte yakılır ümidim benim. Üstüme dertlerin rüzgârı eser, Kasap kuzu diye at eti keser, Geriye verince on sene küser, Çıkmaza sokulur ümidim benim. Marketin fiyatı, kasada artar, Tezgahtar ikiyi, üç diye tartar, Ey Rabbim bizleri, bu halden kurtar, Tamamen yok olur, ümidim benim. YAŞAR ÖZKAN 18 Eylül 2024 Bodrum |