Bir damla hayat suyu değdi kaleme,
Heceler sultan oldu o yüce çağdan.
Derin bir mana doldu, yazılan sözlere,
Tarihin sesi yankılandı asırlardan.

Aşkın ateşiyle yandı, gönüller yüce,
Her harf bir destandı, sığmazdı bir gece.
Alparslan’ın bakışı, taştı deryalar gibi,
Her zerrenin içinde, yankı buldu bin sesli.

O gül burcu, bir sır gibi saklıdır hala,
O mananın ardında, yatan nice şevk var.
Yesevi’nin yüreği, coştu bir çağ gibi,
Her damla abı hayat, aktı yürekten dibi.

Tarihin akışı, onun adını taşır,
Alparslan’ın ruhu, her zerrede dolaşır.
Her hece, her harf, birer yüce otağ oldu,
Kalemden dökülenler, bir sevda şarkısıydı.

O gül burcunun ardında, saklı bir sır,
Yesevi’nin öğüdü, sevgiyle yazılır.
Kalemin ucunda, bir mana bulur her şey,
Alparslan’ın ruhuyla, dolup taşar her bey.

UMUTHAN NEJAT