İnsan değil,sanki insandan öte
Gördüm onun gibi çok olanları
çoğu giymiş renkli,renkli şalları Sevda ile tutulmadım bakana Benzerıne,onun gibi olana onun gibi olanları çok gördüm Baktım kara gözlü güzel olana Rastlamadım onun gibi bakana cayir,cayir ateş gibi yanarken insan değil sanki insandan öte Huyuyla suyuyla sanki bir melek Rastlamadım endamına huyuna Bundan dünya yıkılmiştır başıma ince nazık olanları çok gördüm Rastlamadım onun gibi olana çöllere düştüm ben onun uğruna Hiç bir şey gelmemişti aklıma çektım sanki dünyanın tüm yükünü Ben yaşarken sanki gördüm ölümü Dilenciden farksız göründüğümü Anlatamam ki hiç anlamayana Göğsümün tam ortasından yanarken Kara gözlerınde gördüm leylayi Gözümde karardı,sildim dünyayı Bulamadım bu derdıme şifayi Kendime söylerım kalıcı bakma imtihandır kimse bakidir sanma Dünyada ne varsa Allaha döner Gerisi şirk olur kimseye tapma 06/08/2024 mesakin |
sevgi ve tutku adına duygu yoğunluğu içinde çok harika bir şiirdi dost kutlar esenlikler dilerim...