Yine bir eylül sabahı
Sonlarına yaklaşmak üzereyiz.
Karamsarlık sarmiş her tarafı sanki
Sararan yapraklar gibi donmuş duygularımız
Hiç bir şeyle değiştirmek mümkün mü
Değişemem ki  onu
Benim gibi
Dökülen ve sararan yapraklar
Hüzünlü bir şekilde yerlerde sürünüyor
Gösteriyor eylül kendini
Artık gösteriyor kederini
Rüzgarı savuruyor bizi her yere
Ne acı varsa ,felaket varsa
Gösteriyor kendini
Sınamak içindir belki bütün bunlar
Anlamadığımızdan dolayi
Bu kadar çille
Bu kadar istirabı kim duyacak,kim bilecek
Bu benim dünyam
Görmeyen o dünyayi hisedebilirmi ,bilmem
Bu garip dünyada yalnızsın
kimsesisin,
Ne anlayan olur ne bilen
karamsar eylül sabahında yine yandi ciğerım
Bulanık suda balık avlamaya benzer
Yakalayamasında ayan beyan ortada
Bir sesizliğe bürünseydım
Madem bulanık her şey
Madem ki hitap etmiyor hiç bir şey bize
Madem ki bulanık suda olmaz avlanmak
Bu ne feryad,bu ne figandır
Hisediyorum
imtihanı görüyorum çok çetin
Odaklanırken gidişine
Farklı yollarla şaşırtıldığımızı görüyorum.
Serin eylül sabahının hüznü
çökmüş üstümüze yine
Batıyor her tarafa acılar
Eylüler Haziran ile kardeş
Cekirdek kabuğunu doldurmayan
Belki olmayan bir şey
Bir kabus gibi çüker üstümüze
Bir boşluk hisederız her yerde
Bir ay değil
Bundan sonra her gün eylüldür bize

21/09/2024
Mehmet Emin sakin