İÇİN İÇİN KANIYORUM
İÇİN İÇİN KANIYORUM
Bu adam çok geveze herşeye müdahale diyor diyordun bak şimdilerde ne sesim çıkıyor ne de soluğum itiraz etmiyor asilik yapmıyorum hatta istersen ne arar ne de sorarım seni yeminler olsun ki bir daha asla çıkmam yoluna selamı sabahı keser çeker giderim güvenden inançtan bahsetme artık asilik var ya ruhumuzda benimde kimseye inancım güvenim kalmadı ben de sen gibi kapatır gönül sayfamı ben de ardıma bakmadan çeker giderim bu ne kıstas’a kıstas ne de bir intikam sadece yapımız gereği asiyiz söyle şimdi sen de itiraf et sendeki kibir değil de neyin nesi mutlu olacak mıyız gidersek birbirimizden arinacak mıyız içimizi kemiren kurttan cevabın evetse şayet durma hadi çek git ne anıları yad et ne de yaşanmışlıkları geceyi gündüze gündüzü geceye eklemle zehrederek ikinci baharı hazana dönüştür her anı isterse hüzün yağsın gökyüzünden sensiz soluk alacaksam hayatta ettiğim yeminlerin anlamı yok verdiğim sözlerin de çünkü her yerde her anımda hatıran var her solukta seni anıyorum nerdesin kiminlesin ne haldesin diye seni merak ediyor dinlediğim şarkıda okuduğum romanda seni görüyorum ve senin olmadığın bir evrende kendimi kimsesiz yalnız hissediyorum sonra anlıyorum ki ben sensiz kocaman bir hiçim ki aynı şehirde iki yabancı gibi olmayı yakıştıramıyorum yaşanan anılara evet bayım hayır hanımefendi soylemlerini ben bize yakıştıramıyorum sonra dönüp de kendime bakıyorum ayrılık fikri gelince akla ben için için kanıyorum ilginçtir kanadıkça eriyip öldükçe ölüyor öldükçe seni çok seviyorum Efkan ÖTGÜN |