AH ŞU ÖMRÜMÜZ
ne zaman bırakacak peşimizi
bu ele avuca sığmayan hüzünler usandık bunları tespih gibi çekmekten canımız gibi sevdiklerimiz bize trip atıyor sabır küpü olduk hazmedemesek de belki bitecek bir gün bu çektiğimiz çileler kalbimiz taş olduktan gözlerimiz yaş dolduktan sonra mı ? orası meçhul orasını bilmiyor bir kul ah şu ömrümüz az mı badireler atlattı neler çekti, nelere katlandı artık taşıyacak gücümüz kalmadı gecemiz, gündüzümüz de her şey bir hamlede battı yattı çamura yattı |