Şor- Söz laf
Çor-Hastalık keder

Ben yanarım uğrunda hem sahra hem çölünde.
Al kanım eksik olmaz beyaz renkli gülünde
Sen çağla hep hırçınca, ırmağında gölünde.
Bu sevda dehlizinde durulan ben olayım.

Senin olsun mavilik, senin olsun enginler.
Senin olsun çözümler, sende kalsın formüller.
Sana niyazlar etsin üçler, kırklar, yediler.
Sahipsiz mezar gibi sorulan ben olayım.

Hançer olupda sapla senli olan bağrıma
Yanarım ateşinde, gitmez inan ağrıma.
Kahrolurum icabet etmez isen çağrıma
Bir damla gözyaşında yorulan ben olayım.

Serin sular aksın hep yollarına sevdanın,
Bu umutsuz sevdada benimle dolsun yanın
Sensiz tüm sabahlarda saolsun tatlı canın
Kavuşamayan aşkta kor olan ben olayım.

Sensiz geçen gecenin yıldızları dökülsün,
Ayrılık şarkısından tüm notalar sökülsün
Gönlümdeki kederle boyum posum bükülsün
Yüreğinde gizlenen zor olan ben olayım.

Zaman akıp giderken ruhuna ben dolayım
Bir avuç kum tanesi kollarında olayım.
Fırtınalar koparken goncaydım ya solayım
Yerden yere vurulan hor olan ben olayım.

Denizler derininde fırtınalar izinde,
Sensizlik feryadında sırlarında gizinde
Seninle geçen her an, baş koyduğum dizinde
Dilden dile dolaşan şor olan ben olayım

Ay ışığı vururken karanlık gecelere,
Sensizliğin hüznünde kaybolan hecelere
Sonsuzluğun peşinde,karıstım nicelere
Sana adanmış ömür, bor olan ben olayım

Yüreğinde çırpınan umut dolu bir sevda,
Bu aşka adanmışlık, olmasın zerre veda
Seninle olamadan, eylemem canı feda
Bu uğurda savaşta vurulan ben olayım

Bu kalp bu ruh bu gönül he an sana doğrulur
Hayalini yaşarken sabır ile yoğrulur.
Senle dolu düşlerde alevlerin kor olur
Hasretin gam hüznünde çor olan ben olayım.