ÖylesineÜstüne çökecek gibidir tavan Aldığın her nefes bir güne bedel Bal yesen tadı yok sanırsın yavan Kasılır kalırsın dersin ki heykel Kesmiş belediye ağacımı yazık Kuşlarda gelmez pencerene artık Umutlarım sürgün kaşlarım çatık Dökülür saçların önüne tel, tel Bir yalnızlık zordur birde ayrılık İçinde boğulur bazen hıçkırık Çıkmaz boğazından sessiz çığlık Canından can alır bilinmez el Kafese benzer her köşesi evin Gelmiyorsa eğer gelir bildiğin Düşünürsün bazen sanki mabedin Dersin ki bir ip taksam olsa çengel Mutluluk bitmeyen bir izindeymiş Her sorurunun cevabı içindeymiş Ben hiç bulamadım neresindeymiş Hadi gelde böyle hayatı sev gel Mustafa yaman 27 temmuz 2024 |