Uzak temaşaAh derin geceler gizleyin beni Ah derin uykular daldırın beni Hangi yola düşsem sonu uçurum Ey yalancı kahinler uyandırin beni Ve işte orada zamane atları Birazdan yarış başlar kıran, kırana Arena dolmus, kral henüz yok Aslanlar kükrüyor, kopralar sürünüyor Glatyotörler zırhlarını parlatıyor Heybetli köleler meydana sürülüyor Korkunun ecele sarılışını Bekliyor orada azgın kalabalık ağzı olan naralar atıyordu Tanıklık edemezdim o düzene Kaçıyordum gizlice Bir iple sarkındım kayalıklardan İp kopunca düşüverdim denize Açıkta bir gemi vardı yüzdüm ulaştım Çıktım güverteye bir kuytuya saklandım Rüzgar yelkenleri itiyordu var gücüyle Tayfalar sarhoştu kaptanı görmedim Günlerce yol aldık açık denizde Açlığımı yatıştırdım gizlice Nihayet dalgaların vurduğu kayalıklara Yaklaşınca demir attı köhne gemi Meçhul bir adaya çıktılar yirmi, otuz kişi Yüzerek bende kırdım kirişi Yorgundum uyumuştum adada Onlar gitmişti gemi yoktu ortada Ve şimdi ben nasıl yaşıyorum bir bilseniz Kendimin kralıyım burda Gelirseniz şayet olurda Adanın öte yakasındadır evim Sizde başlarsınız alışmaya Sizde dalarsınız temaşaya |