0
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
233
Okunma
Coşkun çağlayanların ruha dokunduğu gece
Sanki her yanım meçhûl, her yanım bilmece
Hiddetle akan ırmak durgun ağlarcasına
Ve mehtap silindi gitti bakmadan arkasına
Rüzgarın, ırmağın sesini bozan kuşlardı yine
Sessizliğe bürünüp yakalandım dertlerine
Kelebekler bile mutlu yaşıyor, bir gece olsun
Ben ki ne âciz, ne sefil, umutsuz, mahzun...
Bir tebessüm, öyle ki olmuş hilkat garibesi
Meçhul bir dudaktan dökülen hüznün sesi
Nefret mi esen bu rüzgar, dökülen yapraklar
Ezilen o çiçekler nasıl yeniden açacaklar?
;
Ayın yükselişini bekleyen binlerce habis ruh,
Nebze olan efrâhıma lânet eden güruh;
Terkedin zihnimin unutulmuş, uyuyan köşesini
Bu zihn-i hâbide alacak geri sizden neşesini...
Ufuk AKYOL
5.0
100% (3)
